Jack0
1
Cae la nieve blanca, tan frágil, del cielo,
y mientras tú, sin consuelo, me despides.
Me dices adiós con la mirada,
y mis brazos van dibujando la distancia
que, cobarde, no añejará nuestro amor.
Volverán los bailes descalzos,
nos daremos más besos furtivos,
volveremos a volar muy alto
siendo nuestro cuerpo recíproco abrigo.
Jamás tengas duda, mi amor
que, aunque no regrese,
tu recuerdo en mí siempre tendrá cobijo.
Pues, ni la nieve blanca que cae, tan frágil,
puede congelar dos almas salvajes.
13 Me gusta
osvid
3
¡Buen poema Jack! Me recordó unos versos del poeta valenciano Vicent Andrés Estellés:
No hi havia a València dos amants com nosaltres,
car d’amants com nosaltres en son parits ben pocs.
¡Un placer leerte de nuevo!
1 me gusta
Jack0
4
Muchas gracias, Andrés. Un placer para mí ser de tu agrado.
Saludos,
Jack.
Jack0
5
¡Gràcies, Óscar! Es un honor que mis versos te recuerden a un escritor consagrado en la poesía valenciana.
Y un placer que mi pequeña contribución a esta gran comunidad sea bienvenida. Espero poder hacerlo de manera más habitual a partir de ahora.
Saludos,
Jack.
Sinmi
6
Muy bonito. Saludos cordiales.
1 me gusta
Jack0
7
Muchas gracias por tu comentario, Sinmi.
Saludos,
Jack.
1 me gusta
Me ha encantado este dulce poema… especialmente el final!! Preciosas letras, poeta!!
Saludos cordiales y muy buen año!!
1 me gusta
Jack0
9
¡Muchas gracias, Silvia! Entre poetas anda el juego. Un gusto leer tu halagador comentario.
Saludos, y feliz año para ti también.
Jack.
1 me gusta
Jack0
11
Muchas gracias, Mrs. Wallace. Un gusto que me leas.
Saludos,
Jack.
1 me gusta
Bonito poema
Feliz año nuevo
1 me gusta
Jack0
13
Muchas gracias, Eusebio. Feliz año nuevo para ti también.
Saludos,
Jack.
1 me gusta
Jack0
15
Muchas gracias por tu comentario, marttucca.
Saludos,
Jack.
1 me gusta
Un poema muy hermoso! Saludos, compañero.
1 me gusta
Jack0
17
Muchas gracias por tu comentario, María.
Saludos,
Jack.
1 me gusta